44/21
İngiliz pop süperstarı Robbie Williams’ın özel bir profili. Film, yönetmen Michael Gracey’nin ABD, Los Angeles’taki Williams kayıt stüdyosunda Robbie Williams ile bir buçuk yıl boyunca yaptığı bir dizi röportaj kasetinin sonucudur. Röportaj başlangıçta film için düşünülmese de, Gracey “sadece [Williams’ı] kendi sesiyle hikayesini anlatırken yakalamak istiyordu”, Williams’ın filmdeki seslendirmelerinin çoğu bu kayıtlardan alınmıştır. Robbie Williams: Nigel Martin Smith yasal nedenlerden ötürü kesinlikle gözdeydi. Ve birinci sınıf küfür. 7PM Project’i tanıtıyoruz: 2024 5 Aralık serisi (2024). Pop yıldızı Robbie Williams’ın yıldızlığa giden yolculuğundaki mücadelelerini anlatan bir belgesel. Robbie Williams’ın hayranı olmadığımı söyleyerek başlayayım. Daha önce harika şeyler yayınladı, aslında Angels’ın tüm sözlerini biliyorum ve yazdığı on şarkıdan sadece birini biliyorum, bunlardan 9’u Taylor Swift şarkıları. Ama neyse, arkadaşım büyük bir Williams hayranı olduğu için filmi izlemek istedi, bu yüzden onunla gitmeyi kabul ettim ve iyi ki de gitmişim. Robbie Williams yerine neden bir maymun var? Williams, şöhretin insanların kendisinden bir performans maymunu beklediği için engellendiğini iddia ediyor. Ve ben de katılıyorum. İnsanların yanlarında bir yıldız maymun istediklerini anlamak için sadece günümüzün talk-show’larını izlemeniz yeterli. Bu, Robbie’nin sonuçlardan korkmadan her şeyi olduğu gibi anlatması. Zaten onu seviyorum, tıpkı gerçek insanların sevdiği gibi. Ama buna filmi de dahil. Filmi müziğiyle ilgili değil, sadece sonuna kadar 2 veya 3 şarkı çalınıyor. Film doğrudan şöhretiyle ilgili bile değil: film onunla ilgili. Şöhretle nasıl başa çıktığı (veya çıkmadığı), rekabetle nasıl başa çıktığı (veya çıkmadığı), reddedilme ve hayal kırıklığıyla nasıl başa çıktığı (veya çıkmadığı), içki ve uyuşturucudan nasıl hoşlandığı ve en sonunda nasıl çok düştüğü. en yakın arkadaşlarını bile yabancılaştırıyor, öyle ki onu işlevsel bir insana geri döndürmek için terapiye başvurmak zorunda kalıyor. Bu, şaşırtıcı derecede dürüst bir film ve kendi hatalarından veya başkalarının hatalarından kaçınmıyor. Kendisini bir kurban olarak göstermiyor, ancak bazı açılardan öyle olduğunu düşünüyorum. Herkesin kim olduğunu, kim olduğunu ve onu bugüne kadar neyin şekillendirdiğini anlamasını istiyor. Görüntü yönetmenliği mükemmel. Işıklandırma ve renkler harika, danslar zaman zaman büyüleyici: binlerce insanın olduğu ana caddedeki sahne, basitçe sinematik bir mükemmellik. CGI maymunu dünyanın en iyi dansçısı gibi dans ediyor ve izlemek o kadar eğlenceli ki güzelliğine gerçekten şaşırdım. Artık ruhunu herkese açabilen bu adam hakkında olumlu bir fikrim var. çılgınlık, stil ve acımasız dürüstlükle. Sinemayı seven herkesi, başka bir şey değilse bile, yalnızca sinematik deneyim için bu filmi izlemeye teşvik ediyorum. Erik Wilson’a (görüntü yönetmeni) teşekkürler, harika bir iş çıkardı. Ona sağlam bir 8 verdim.